معنی جاندار تک‌سلولی

آمیب

ذی حیات

ذی روح

ذی‌روح

آمیب

نگاهبان، پاسبان، حافظ جان،
محافظ مخصوص پادشاه که در قدیم با شمشیر در کنار سلطان بود: ندیم و حاجب و جاندار و دستور / همه خفتند خسرو ماند و شاپور (نظامی۲: ۲۸۱)، وگر کندرای است در بندگی / ز جانداری افتد به خربندگی (سعدی۱: ۱۹۵)،

انسان، حیوان، و گیاهی که جان داشته باشد، ذی‌روح،
[مجاز] مستحکم، بادوام،

ژاندارم، تفنگ دار، قوی، درشت

Beleben, Lebend, Lebendig, Lebensunterhalt (m), Lebensweise (f)

اندامگان

جانور، جنبنده، حی، حیوان، ذی‌نفس، زنده،
(متضاد) بی‌جان

Animal, Animate, Beast, Being, Quick

متحرک

انسان و حیوان زنده

حسین جاندار. [ح ُ س َ ن ِ] (اِخ) رجوع به حسین خاندار شود.

815